Stikstofplannen gaan ten koste van het klimaat

door Arjan Reijneveld, productmanager Agro

16 juni 2022 - Bodemblog

De stikstofplannen die het kabinet vorige week presenteerde zullen heel grote impact hebben op de Nederlandse landbouw. Maar dat niet alleen, ook voor het klimaat zijn de gevolgen immens. Met ieder perceel dat uit de landbouw wordt onttrokken, is het voor Nederland moeilijker om aan de klimaatdoelstellingen, zoals afgesproken in het klimaatakkoord van Parijs en het Europese klimaatbeleid, te voldoen. 

In bodems zit drie keer meer CO2 (in de vorm van C) dan in bovengrondse biomassa en twee keer meer dan in de atmosfeer. Het is van groot belang deze hoeveelheid CO2 in bodems vast te houden. Elke ton CO2 die niet wordt vastgehouden in bodems zal de aarde verder opwarmen.

Koolstofopslag

Een gemiddeld landbouwperceel in Nederland bevat 250 ton CO2 per hectare. De meeste graslandpercelen op zand- en kleigronden bevatten meer ton CO2 dan ieder ander landgebruik. Als deze percelen moeten worden ‘aangeboden’ voor bedrijfsbeïndiging, is het de vraag wat er met deze percelen gaat gebeuren. Mochten deze percelen worden benut voor industrie, woningbouw of worden verschraald voor natuur, in al die gevallen komt er meer CO2 in de lucht en zal de aarde verder opwarmen. Dit terwijl het streven juist is om meer CO2 in de vorm van C in de bodem vast te leggen (en met name graslandpercelen hier dus essentieel voor zijn). De huidige voorstellen van het kabinet lijken te focussen op stikstof en geen rekening te houden met klimaat.

Boeren en natuur zijn verbonden

Eurofins is van mening dat landbouw, klimaat, natuur en stikstof onherroepelijk met elkaar zijn verweven. De huidige plannen treffen een hardwerkende sector onevenredig. Er zijn andere oplossingen nodig (en mogelijk).

Boeren zijn onmisbaar in Nederland en dat hoeft niet te botsen met waardevolle natuur!


10 Reacties

Voeg een reactie toe

Joop Basting

21 september 2023

Iedere aankomende agrariër leert over de C/N quotiënt, dat die in balans moet zijn: welnu, die is heden helemaal UIT balans juist in die gebieden welke een N overmaat toegedicht worden! Oorzaak: Een veel te hoog aanbod van koolstof (C) vanwege het feit, dat er vooral in bossen het dode (C aanbod) hout niet meer wordt verwijderd. Daar zou dus N moeten worden aangewend om de C/N balans weer in evenwicht te krijgen. Bewijs voor mijn stelling: 1. Niet verspreide kafbanen vande maaidorser laten eenzelfde effect zien, nl. N tekort bij het volggewas 2. Versnipperd hout uitstrooien als bodembedekker laat eenzelfde effect zien: uitgeputte grond, blauw uitslaand op kleigrond agv daardoor N tekort. Er is dus m i geen Stikstofovermaat doch er is sprake van Stikstoftekort. Bovenstaande wordt ondersteund door bosonderzoek uit de 60-er jaren vd vorige eeuw door WUR, waar men toen al tot dezelfde conclusie kwam

H.M.D. Vennegoor

25 juli 2022

We wonen buitenaf met veehouders en er is nieuwe natuur bijgekomen langs DE Doorbraak. Sinds tiental jaren vele vogels en overig wild erbij, maar ook diverse soorten begroeiing langs de oevers langs de beek. Wanneer stikstof zo slecht is, hoe kan de natuur hier dan zo mooi zijn?

P.J. Hoogland

26 juni 2022

Stikstof in de bodem heeft ook de eigenschap dat het onderhevig is aan uit-/afspoeling en denitrificatie. Stikstof kan dus ook verdwijnen uit natuurgebieden. Wanneer er door uit/afspoeling en denitrificatie evenveel stikstof uit een natuurgebied verdwijnt dan er door stikstofdepositie bijkomt, kun je niet spreken van schade door stikstof. Met een reeks grondmonsters is dat aantoonbaar te maken.

Leon Nelen

26 juni 2022

Wie heeft het onzinfeit 'stikstof maakt voor 78 % uit van de lucht die we inademen' als punt 1 tegen de stikstofmaatregelen geplaatst ?

Jan

24 juni 2022

Waarom zien we dit soort benaderingen van het stikstof probleem nooit terug in de reguliere media??

Jan Robben

23 juni 2022

Correct verhaal van Ernst Bos, duidelijke uitleg. Minder stikstofdepositie in de vorm van ammoniak en ammoniumdepositie is noodzakelijk. Hoe, dat is het heikele punt. Vooral inzetten op innovatie en kringlooplandbouw.

Ronald

23 juni 2022

Ernst, de nederlandse landbouw exporteert veel, dat klopt het is bijna de enige sector in nederland die nog iets produceert, om de economie in balans te houden moet je als importerend land ook bijdragen leveren en tenminste evenveel exporteren. op dit moment importeren we nog meer voedsel dan we exporteren, ze noemen de landbouw failliet maar zonder landbouw is nederland failliet

Ernst Meinsma

23 juni 2022

De Nederlandse landbouw en intensieve veehouderij zullen moeten extensiveren. We hebben het met ons allen veel te ver laten komen. Dit ziet iedere weldenkende boer. 70% en voor sommige producten een nog hoger percentage is export !

Ernst Bos

20 juni 2022

Zeker, de bodem kan veel CO2 vastleggen in organische stof. In graslanden op drogere gronden ontstaat bij ongeveer 6% organische stof een natuurlijk evenwicht. Daar komen veel landbouwpercelen nog niet aan toe. Het is dus een goed idee om een deel van de overtollige stikstof te benutten voor CO2-opslag in landbouwgronden. De koppeling van het huidige stikstofprobleem en CO2-opslag gaat m.i. echter niet op. Het stikstofprobleem ontstaat omdat een deel van stikstof uit de landbouw niet wordt benut en als ammoniak (samen met stikstofoxiden van industrie en verkeer) o.a. terechtkomt in bossen en natuurgebieden. Ook daar draagt het bij aan CO2-vastlegging, maar wel op een een ongewenste manier, door uitbundige groei van grassen, bramen en brandnetels. Vooral in bos en natuur op zandige bodems ontregelt de continue stikstof-aanvoer de mineralenbalans en daarmee de ecosystemen van minder voedselrijke gebieden. Waar de landbouw jaarlijks stikstof en andere mineralen 'oogst' en weer aanvult, is er in bossen en natuurgebieden vrijwel alleen eenzijdige stikstof-áánvoer. De van nature aanwezige mineralen zijn als resultaat van verzuring (o.a. ook door ammoniak) steeds minder beschikbaar door uitspoeling of stagnerende omzetting door bodemorganismen. Deze steeds grotere onbalans helpt bossen en natuurgebieden om zeep. Je kan deze balans niet eenvoudig herstellen door wat extra mineralen toe te dienen, zoals op een perceel grasland. Het gaat niet alleen om de balans, maar ook om de totale hoeveelheid mineralen, die in de lokale natuurlijke kringloop wordt 'rondgepompt'. Dat maakt herstelmaatregelen in voedselarmere gebieden ingewikkeld en kostbaar, terwijl de uitkomst onzeker is. Benutten van ammoniakemissies uit de veehouderij voor het opslaan van CO2 in landbouwgronden zou goede stap zijn. Maar zolang uitstoot van ammoniak en stikstofoxiden gewoon doorgaat, blijft een deel van het natuurherstel dweilen met de kraan open.

Arjan Reijneveld

20 juni 2022

Beste Ernst Bos,

Dank je wel voor je goede overwegingen. Het punt dat we in bovenstaand artikel wilden maken, is dat we verstandig moeten omgaan met het uit productie nemen van landbouwpercelen (mócht dit plaatsvinden), omdat het dan zeer aannemelijk is dat er meer CO2 in de lucht komt.

Vriendelijke groet,
Arjan

 

Voeg een reactie toe