Stikstof (N)

Stikstof is een veelvoorkomend en overvloedig element op aarde. De stikstofverbindingen wisselen voortdurend van plaats tussen de atmosfeer en levende organismen. Nitraat (NO3-) en ammonium (NH4+) zijn veelvoorkomende stikstofverbindingen die direct beschikbaar zijn voor het gewas. De som van nitraat en ammonium wordt minerale stikstof, of Nmin genoemd.

Stikstof is een bestanddeel van DNA en eiwitten en is daarom belangrijk voor de algemene plantengroei. De stikstofgift in de landbouw kan worden verhoogd door chemische of organische meststoffen toe te dienen, en door de biologische stikstofbinding te verbeteren door meer leguminozen te integreren in het bouwplan.

Planten reageren sterk op de beschikbaarheid van stikstof, dat essentieel is voor hun ontwikkeling. Een tekort uit zich direct in een slechtere groei en lichte kleur van het gras.

VEM

Bij een overmaat aan stikstof in het voer is het eiwitgehalte hoog en niet in verhouding met de energiewaarde (VEM). Dit geeft verlies aan stikstof via met name de urine. De ongunstige hoge N-gehalte kan naast achteruitgang van de gras-kwaliteit ook gezondheidsproblemen geven door slechtere opname van andere mineralen waardoor bijvoorbeeld kopziekte kan ontstaan.

Stikstof analyse

Met de analyse van het N-totaalgehalte wordt het stikstofleverend vermogen (NLV) van het perceel berekend. Dit is de hoeveelheid stikstof die in een seizoen door het gras wordt opgenomen waarbij het perceel niet is bemest. De stikstof is dus vrijgekomen uit de voorraad stikstof die in de bodem zit (mineralisatie) of uit de lucht is gekomen (depositie). De NLV is van belang om goed te kunnen adviseren wat de maximale stikstofgift op jaarbasis en per snede moet zijn. De werkelijke te strooien hoeveelheid per snede is afhankelijk van de snedezwaarte en of het gewenst is om op jaarbasis minder te strooien dan de maximale (verwachte) jaargift.

Meer stikstof >

BijmestMonitor