Stikstof in gras

Stikstof maakt onder andere onderdeel uit van eiwitten en enzymen. Stikstof is het belangrijkste voedingsstof voor de groei van het gras. Een tekort uit zich direct in een slechtere groei en lichte kleur van het gras.

Bij een overmaat aan stikstof is het eiwitgehalte hoog en niet in verhouding met de energiewaarde (VEM). Dit geeft verlies aan stikstof via met name de urine. De ongunstige hoge N-gehalte kan naast achteruitgang van de gras-kwaliteit ook gezondheidsproblemen geven door slechtere opname van andere mineralen waardoor bijv. kopziekte kan ontstaan.

Met de analyse van het N-totaalgehalte wordt het stikstofleverend vermogen (NLV) van het perceel berekend. Dit is de hoeveelheid stikstof die in een seizoen door het gras wordt opgenomen waarbij het perceel niet is bemest. De stikstof is dus vrijgekomen uit de voorraad stikstof die in de bodem zit (mineralisatie) of uit de lucht is gekomen (depositie). De NLV is van belang om goed te kunnen adviseren wat de maximale stikstofgift op jaarbasis en per snede moet zijn. De werkelijke te strooien hoeveelheid per snede is afhankelijk van de snedezwaarte en of het gewenst is om op jaarbasis minder te strooien dan de maximale (verwachte) jaargift.